شناخت عسل طبیعی ـ قسمت اول
یکی ازمهمترین دغدغه های کسانی که می خواهند از خواص سحر آسای عسل بهره مند گردند دست یافتن به عسل خالص و طبیعی و بدور از غش و تقلب می باشد که بری از هر گونه شائبه ی باشد. با توجه برخی از سوء استفادههای که توسط سود جویان صورت میگیرد و همواره عسل های تقلبی فراوانی را روانه بازار مصرف می نماید ، امروزه برخی حتی معتقدند به هیچ روی نمیتوان به عسل طبیعی دست پیدا کرد. با این تیپ افراد من بسیاربرخورد کرده ام.
بنظر من مهمترین عاملی که سبب شکل گیری این تفکر شده است در وهله اول به عدم شناخت عسل طبیعی توسط مردم بر می گردد. مردم نمی دانند که چگونه عسل مرغوب را از نامرغوب تشخیص دهند و با اعتبار همین عدم نداشت معیار و ملاک مناسب و با توجه به اینکه امروزه حقه ها و نیرنگ های اعجاب آوری در دنیای مواد غذایی وارد شده، به رد تمام عسل های موجود می پردازد. امیدوارم بتوانم در طی چند نوشتار ضوایط و اصول کلی در شناخت و تمییز بین عسل های موجود در بازار را برای خوانندگان مهیا نمایم.
ابو علی سینا در مورد تشخیص عسل خوب آورده است:
«عسل خوب آن است که کاملاً شیرین مزه، خوشبوی و بویش مایل با بوی تند مزه، رنگش به سرخی بزند، پر مایه باشد نه رقیق، چنان بهم متصل باشد که در حال ریزش از هم نگسلد. و نسبت به فصلها عسل بهاری از عسل تابستانی بهتر و عسل تابستانی از زمستانی خوبتر است و گویند عسل تابستانی خوب نیست.»
برخی گفتارهای مرتبط: